Over psycho-educatie bij TOS, door Rianne & Maaike
Soms krijgen kinderen die bij ons komen de diagnose TOS. En eerlijk is eerlijk: dat is best een grote boodschap. Want TOS, oftewel: taalontwikkelingsstoornis, gaat niet zomaar over. Je groeit er niet zomaar uit. Het is een blijvende uitdaging. En dat heeft invloed. Niet alleen op hoe je praat of luistert, maar ook op hoe je je voelt, hoe je denkt over jezelf en hoe je contact maakt met anderen.
Daarom vinden wij het als logopedisten zó belangrijk om verder te kijken dan alleen de taaltesten en de oefeningen. We willen echt stilstaan bij: hoe is het eigenlijk om TOS te hebben? En: wat kun je doen om daar goed mee om te gaan in het dagelijks leven?
Daarover ging de cursus die Rianne onlangs volgde. Maaike (onze kindercoach in opleiding) zat op dat moment toevallig naast haar te werken. En zoals dat gaat als je nieuwsgierig bent (en kindgericht denkt): ze ving heel wat mee van de inhoud. Handig! Want ook zij gaat straks binnen Abel kinderen begeleiden, en dan is deze kennis enorm waardevol.
Wat is psycho-educatie?
Psycho-educatie is een moeilijk woord voor iets heel belangrijks: je leert begrijpen wat TOS precies is, en daarna ga je ontdekken wie jij bent – mét TOS, maar zéker ook met je sterke kanten. Je leert je eigen verhaal beter kennen. En dat geeft kracht.
Kinderen met TOS hebben vaak moeite om te vertellen wat ze voelen of bedoelen. Dat kan frustrerend zijn – voor henzelf én voor hun omgeving. Daarom is het zo belangrijk dat ook ouders, vriendjes, juffen en meesters beter begrijpen wat er aan de hand is. Zodat er minder misverstanden zijn. En meer vertrouwen.
Emoties: meer dan een smiley
In de cursus leerden we bijvoorbeeld dat het benoemen van een emotie (“Kijk, dat meisje is blij ”) nog niet betekent dat een kind die emotie ook echt herkent. Of weet wat hij of zij zelf voelt. Emoties zijn complex, en kinderen met TOS hebben daar vaak extra hulp bij nodig. We oefenen daarom in het herkennen, benoemen én begrijpen van gevoelens – in echte situaties, met echte voorbeelden.
Zelfvertrouwen groeit als je snapt hoe het zit
We laten kinderen zien wat ze lastig vinden, maar ook waar ze al in gegroeid zijn. En waarin ze juist uitblinken! Want TOS betekent niet dat je niet slim bent. Of niks kan. Integendeel. Door samen te kijken naar wat er al gelukt is, groeit het zelfvertrouwen. En dat geeft motivatie om door te zetten.
Ook helpen we kinderen om sociale contacten aan te gaan én te houden. Want sociaal leren gebeurt niet vanzelf – dat moet je oefenen. Hoe vraag je iemand om te spelen? Wat doe je als het misgaat op het schoolplein? Hoe spreek je af? Daar denken we samen over na, en we gebruiken hier allerlei fijne materialen bij.
Met deze materialen maken we het leuk én concreet:
Bijvoorbeeld:
-
het Taalmonster van Kaat
-
het spel Schatgravers
-
de Breedbekkikker (ja echt!)
-
Het Vollehoofdenboek
-
Pluis heeft een TOS
-
Het grote TOS mysterie
-
en ondersteunend tekenen – superkrachtig bij TOS!
Deze hulpmiddelen zorgen ervoor dat kinderen spelenderwijs snappen wat er in hen omgaat én hoe ze zich kunnen uiten. En dat helpt. Echt.
Tot slot
We nemen dit allemaal mee in ons werk. Rianne met haar scherpe blik op TOS, en Maaike die als toekomstig kindercoach binnen Abel precies dát gaat doen wat zoveel kinderen nodig hebben: gezien worden, begrepen worden, en zichzelf leren snappen. Want een kind dat begrijpt hoe het werkt in zijn hoofd en hart, staat sterker in zijn schoenen. En daar doen we het voor.
Reactie plaatsen
Reacties